...

Var ile yok arasında bir yerlerde geziniyor ruhum, amacım sadece birazcık mutluluktu ama olmadı işte. Bir şeyin olabileceği veya olamayacağını üzerine düşünüp saatlerce, gecelerce, takılıp kalmak bu düşünce etrafında; sanki bataklığa saplanmış gibi çırpındıkça daha çok batmaya benziyor, aslında hareketsiz kalmak gerekli bu durumda çünkü ne yaparsan yap her şey olacağına varıyor… Belki bu uğurda harcanan emek boşa değil muhakkak mükafatı alınacak ama böyle boşuna çabalıyormuş gibi görünmek bıktırıyor insanı çoğu kez.

Amacım istediğin bir şeyin olması için beklemek değil elbette çalışmak gerekli, benim anlatmak istediğim sonucunu bizim belirleyemediğimiz olaylar için üzülmenin faydasızlığı. İnsan şu dünyada pek çok şeyin etkisi altında yaşıyor zaten kendi verdiğimiz kararların sonucunu taşımakta zorlanıyoruz birde başkalarının yaptıklarının sonucunu yüklenmek boşa bir iş olmaktan öte gitmiyor….

Geçmişin geleceğe ve şu ana vurduğu darbeler bazen o kadar ağır geliyor ki bu nedenle yolunda gitmiyor pek çok şey. Acaba ne yaptım da bunlar başıma geldi demekten alamıyorum kendimi. Şimdide öyle oldu biliyorum ama bazen sebebini bilsen de sorunların anlamaya, sabretmeye yetmiyor aciz aklım.

Her işte bir hayır vardır sözüne dayanıyorum bu durumda yine, çünkü şimdi göremesem de olanların manasını ilerde bir gün belki anlayacağım. Bir gün her şey yoluna girecektir elbet hep gece olacak değil bu dünyanın gündüzü de var her şeyin şu dünyada sonu var tıpkı hiç bitmeyecek sandığımız hayat gibi... Zaten bunu da düşünmese insan bunca olanın ardından sabretmek mümkün olmazdı herhalde….

10.08.2008