15 Aralık 2008 Pazartesi

Söyleyemedim

soyleyemedim

Düslerde sevdim seni söyleyemedim

Sessiz öptüm nefesini söyleyemedim



Sana ben siirler sözler büyüttüm

Sana ben baharlar yazlar büyüttüm

Sana ben hummali gizler büyüttüm

Söyleyemedim



Sarkilar yazdim sana okuyamadim

Hep yanimdaydin oysa dokunamadim



Sana ben hayaller düsler büyüttüm

Sana ben gözümde yaslar büyüttüm

Sana ben hummali asklar büyüttüm

Pek çok şey gerçekleşebilir şu hayatta, yeni bir hayata başlamak adına belkide bir mucize...
Unutup herşeyi yeni baştan başlamak gerektiği ve bütün gemilerin yakıldığı zamanlarda bir mucize olmasını beklersin herşeyin daha iyi olması için
Bir zaman sürer bu bekleyiş ve bir ışık belirir uzaklardan bir yerden, belki bir yıldızdır O ulaşılması mümkün olmayan ama mucizeler bunun için değilmi... Bir mucize beklersin, dualar edersin gerçekleşmesi umuduyla.
Bütün iyi şeyler kısa sürer derler ve bilindik bir kanı vardır iyiler çok yaşamaz diye ve belkide hiç bir zaman iki iyi şey yanyana bulunmaz şu dünyada bunu düşünebilememiş olduğumu sansada bir çok kişi bazen katiyen bildiğim şeylerin büyük inançlarla gerçekleşebildiğini biliyorum. İnanamak pek çok şeyi başarabilmek demektir hayatta...
Oysa inanmak herşeyin olmasına yetmiyor şu hayatta bazı şeyler yolunda gitmiyor işte engebeli yollarından hayatın otobanlarına çıkabilmek pek mümkün değil şu zamanlarda.
Eski bir filim gibi herşey artık siyah beyaz ; gördüğüm en güzel gözlerden kalan sadece puslu ve siyah beyaz bir hayal ve bir kaç rüya. Çok kısa bir anda yaşanabilcek ne varsa konsantre edilmiş gibi saklanmış içimde çıkarsam şimdi belkide dünyalar kaplayacak.
Aslında sana söylemek için o kadar çok şey biriktirmiştim içimde hiç birini söyleyemedim sen izin vermedinki neyse sen iyisimi boşver gitsin...
Hayal işte hiç bir zaman olmadı şimdiki gibi çıkıp gitse içimden ne olur belki o zaman biraz rahatlarım. Evet yaralandım ama yıkılmadım düştüm denizlere ama boğulmadım.
Beni vurabilirsin ama yıkamassın...

12.05.2008

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder