Zaman

Hiç bitmeyecek gibi geliyor bu ızdırap hiç sönmeyecek içimdeki bu ateş; hatırladığım hep benleydi, bir kuşattı etrafmı bırakmadı, hareket edemiyorum hapsolup kaldım sınırları içinde, hayat bir hücre ben içinde mapus ... Sanki onla doğmuşum ondan öncesini hatırlamıyorum öncesi zihnimde yokluk var. Oysa başka şeyler vardı evvelinde hayatta ben hatırlamasamda, hatırlamayasamda. Hiç bitmeyecek bu ızdırap biliyorum hiç...

Hep derler zaman herşeyin ilacıdır, herşeyi unutursun, herşey geçer biter.... Oysa hiç birşey geçmiyor, bitmiyor unutulmuyor ben biliyorum içimdekini; onlar benle satırlar arasında bir sır sadece biz biliyoruz. Bitmiyor unutulmuyor işte; onca zaman sonunda ardına baktığında ne geçmiş soruyorum kendime herşey aynı bende herşey herkes değişmiş ama ben aynıyım ne geçmiş biliyorumusun sadece zaman, o da zaten bana düşman...

Unuttum artık diyorum defalarca kendime, binlerce kez boşveriyorum; ne hali varsa görsün, ne olursa olsun diyorum ben unuttum, senin unuttuğun gibi diyorum ama ben düşünmekten yine vazgeçemiyorum yine herşey aynı... Ben sadece; kendimi kandırıyorum, boş avuntular ile her zamanki gibi... Yalandan hayyalerim vardı bir zamanlar bazen gözümün önüne gelirde şimdi işte böyle yalandan nefretlerim var günlük haftalık aylık artık adedini unuttum ama geçmiyor işte zaman dışında hiçbirşey...

30.10.2008