Sıfırın altında eksi otuzyedi derecede ruhum, bedenim, aklım... Buz tutmuş ne varsa bende haraket etmekten düşünmekten hatta ağlamaktan bile aciz bir haldeyim. Ne yapıyorum ben nerdeyim, kiminleyim bilmiyorum; yarın ne getirir kimse bilemez elbette ama bu bendeki hal bir başka. Eskilerden kalma birşey değil bu yeni, benim müzmin nöbetlerimden gibi ama birazda başka bir hal bende çözemedim... Herşey tepetaklak olmuş gibi ne olmasını istediysem hep tersi, bir kez daha hayal kırıklığına sahip olacağımı hiç düşünmemiştim ama yine aynısı oldu belkide ben yine sabredemiyorum bunu bile bilmiyorum. Tek bildiğim yaşıyor ve yazıyor olduğum...
Yarın için güzel dualarım hala var evet ama diyorum ya savaştan çıkan her ordu gibi bendede derin yaralar var, aynı harbin bir ülkeye verdiği zararibi bendede görünmeye başladı bu düşüş ama yapacak birşey yok yine baştan yeni baştan... Üçüncü dünya harbi bende bitti şimdi yaralarını sarmada sıra....
07.09.2008
07.09.2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder