Mutsuzluğum

Neden her sabah mutlu olarak uyanıp saat 8:00 i vurunca mutsuz oluyorum diye soruyorum kendime hep. Acaba mutsuzluk kronik bir hastalık halini mi aldı?
Bazen depresyonda olduğumu düşünüyorum ama buna da inanmak istemiyorum. Ama zaman zaman gelen çekilmez baş ağrıları kesin bir depresyon işareti. Aslında bu hayatta öyle çok fazla üzüntü duymaya değecek şeyde yok ama...
Yok yok bende bir problem var.
Kimi zaman soruyorum kendime ne yapmam gerek diye. Ama hep aklım geç kalmış olmaktan şikâyetçi. Eskiden hiç bir şey düşünmediğimden midir bilmem çok fazla boş zamanım olurdu ama artık zamansızlıktan şikayetçiyim. İşte zaten geç kalmış olmaktaki inancıma da bu sebep oluyor. Belki diyorum pek çok şeyi yapmak için geç kalmamışımdır ama yapacak zaman yok ki.! Hep planlar yapıp gerçekleştirememek, hep ertelemek ve bu ertelemelerin verdiği huzursuzluk artık içinden çıkılmaz bir hal aldığında kendimi uçurum kenarında hissediyorum. Bir Çin atasözü derki insan uçurumun kenarına gelmedikçe kanatlanıp uçamaz ama ben çok kez geldiğim uçurumdan ne düştüm nede kanatlanabildim. Sadece amansız bir korku sıkıntı...
Aslında yapabileceklerim çok olsa da gerekli kuvveti kendimde hissediyorum ama sanki eksik olan bir şeyler var.

07.06.2006