Kör

Bugün ne söylesem sana bilmem ki… Mesela seni ne kadar çok sevdiğimi yada hayallerimden bahsetsem; toz pembe olmasa da bu dünya için gerçekleşebilmesi mümkün olan…

Aslında söylenecek o kadar çok şeyim var ki sana yüzlerce, binlerce hatta milyonlarca ama hepsi yarım kaldı. Hepsi bende kaldı sadece bende…

Bilmiyorum belki daha önceden söylediklerim yalan geldi sana , belki de bundan tüm olanlar; ama bende yalan yok, zaten yalana ihtiyacım da yok... Korkmuyorum yalandan ama

Her biri düğümleniyor şimdi boğazımda, senin kulakların duymasa da benim beyninim içinde yankılanıyor… Her söz her hayal bir hançer gibi binlerce kez saplansa da yüreğime ne yazık ki artık bunların hiç birinin önemi yok. Çünkü bu dünya böyle işte zahir olan her şey örtüyor içindekileri sakladıklarını; hayat görebildiğin kadar işte. Oradan nasıl görünüyor bu taraf bilmiyorum ama buradan görünenler sadece bende saklı. Tüm gizemini yitirmese de bedenim her geçen gün açıyorum kalbimi bazılarına ama yinede sadece bakmasını bilenler görebiliyor bilmeyenler ise bakar kör…

Aslında nasıl bakarsan öyledir hayat; herkes de aynı göz aynı beden ama baktığımız yerler farklı beklide. Yada birimiz yanlış yerde…

29.06.2008